nasıl böyle iyi miyiz

Hayatımızı iş ile ev arasına sıkıştırdık. İşteyken saat geçsin de eve gidelim diye bekledik. Evdeyken de elde telefon, gözde televizyon, kulakta walkman, çocukta tablet, babada hayret, annede seyret. Ne evde huzur kaldı ne işte. Duyguların, duygusuzca hissedildiği bir zamana evrildik. Sevginin yerini heves, saygının yerini ego, değerlerin yerini değersizce yaşanılan bir yaşam normları cümbüşüne döndüğü…