
KENDİ ANLATIMIYLA HÜSEYİN KUZUCAN
Ben ilkokul mezunu bir insanım. Ama çok okurum. Sayısız dergiye aboneyim, her türden dergi okuma gibi bir merakım vardır. Ama tabii bu yapılan uluslararası büyük araştırmalarda bilgili insanların daha az kazaya, daha az sıkıntılı durumlara düştüğü ispatlanmış. Çünkü biz öyle bir toplumda yaşıyoruz ki, arabanın tekerini yaptırmadan yola çıkıyoruz, onun adı kaza oluyor. Kiremidi sağlam yerleştirmiyoruz, düşüyor kafaya o kaza oluyor.
Kısacası benim tavsiyem ellerinden geldikleri kadar toplumu, çocukları ileri götürecek hamlelerde bulunsunlar. Eğitime çok önem verilmelidir. Çocuklara eğitim verilmelidir.
ŞİİRLERİNDEN ÖRNEKLER
DERT İLE DERMAN SENDEDİR
İnsanoğlu bil kendini, ağız sende dil sendedir.
Kendin ara nasibini, ayak sende el sendedir
Bil konuştuğun her sözü, görmen için vermiş gözü
Hakk yarattı hepimizi, bin bir türlü hal sendedir
Toprak işler yol olursun, dere isen göl olursun
Gül büyütür dal olursun, arı sensin bal sendedir
Dile dile ulu Hakk’tan, çalış inmeyesen tahttan
Arama yolun uzaktan, erkan sensin yol sendedir
Kendi benliğin bulursan, özüne bağlı olursan
Sen kendi kendin bilirsen, her bitür müşkil sendedir
Elin uzatma harama, düşmeyesin dert vereme
Kimseden kusur arama, libas hırka, şal sendedir.
Fani bu dünyanın malı, bilinir mi n’olur hali
Has bahçenin sensin gülü, yaprak, çiçek, dal sendedir
Bilirsen kendi kendini, doğruyu bağla pendini
Ağyar bilmesin derdini, dert senin derman sendedir
Zararından geçen zaman, aman ha unutma aman
İkrar sözün, aklın iman, erkan edep yol sendedir
s. 65-66
İNSAN DAİR
Sanmayın bu dünya herkese fani
Bin yıl çürümeden yerde yatan var
İlim ile insanlığa tat verip
Geceli gündüzlü zehir yutan var
İnsan odur benliğini koruya
Alim ola insanlığa yaraya
Kişi vardır başın verir doğruya
İnsanlığa iki pula satan var
Adı kalır gerçek mürşit olanın
Sonu gelmez hile ile yalanın
Başımıza gelen türlü belanın
Nefsine yenilip çanak tutan var
Ben eğildim insanlığın önünde
Hiç kalmasa yoğuracak unum da
Yürümedim hilebazın yanında
Desinler Kuzucan çok çok hatan var
S.81
GEREKMEZ AĞAM
Zehredip sözümü vurma başıma
Yağın aşımıza gerekmez ağam
Kendi sıcağını kendine sakla
Yelin kışımıza gerekmez ağam
İnsan kendi özün çekmeli dara
Pişmanlık kar etmez binlerce kere
Cenneti verseler kem hilekara
Bizim işimize gerekmez ağam
Bilmeyiz küfredip başa kakmayı
İstemem hak yiyip gönül yıkmayı
Minnet ile yiyeceksen lokmayı
O aş dişimize gerekmez ağam
Kuzucan sözünü söyler erlere
Halden bilen vursun beni yerlere
Muhtaç olacaksam riyakarlara
Can da dönüşümüze gerekmez ağam
S.149
NEŞTER KAR ETMEZ
Size öğretmezler sizin mektepte
Değme doktor bunu sen saramazsın
Bu sarılmaz öyle her ilaç ile
O yara derinde sen göremezsin
Yıllar yılı öğüt verdim kendime
Derman olam dedim kendi derdime
Bilmem nerde hata yaptım ben yine
Sen zamanı geri çeviremezsin
Kanıma karıştı dostun zehri
Yıllardır çekmişim derdi
Çürümüş yaramın her yerde biri
Sen bunu neşternen ayıramazsın
İlmin aciz kalır dost yarasına
Kızma bakamazsın bi çaresine
HÜSEYİN KUZUCAN fukarasına
Deli dersin kafa hiç yormazsın
s.151
BEN ÖLEYDİM OĞUL
Büyüttüm kara çaputnan
Öleydim oğul öleydim
Koydum toprağa tabutnan
Öleydim oğul öleydim
Dişim sızlar ağrır başım
Yok oldu hayalim düşüm
Karıştı baharım kışım
Öleydim oğul öleydim
Hiç acını görmeyeydim
Toprak oldu iki kuzum
Nasıl durur ciğer sızım
Yaradandan bir tek arzum
Öleydim oğul öleydim
Öleydim de görmeyeydim
Gitti yavrumun son göçü
Yanıyor bağrımın içi
Evlat derdi derin acı
Öleydim oğul öleydim
Yaban ellerde kalaydım
Ağlayam mı yas mı çekem
Derdimi kimlere dökem
Yer gök olmuş bana diken
Öleydim oğul öleydim
Kadaların ben alaydım
Felek yıkıl benden yana
Bunca açı çok insana
Ben gördüm verme düşmana
Öleydim oğul öleydim
Ben kara toprak olaydım
S.166
AHVALİMİZ
Büyük başlar düşer koltuk derdine
Bizim oylar yine olur Niyazi
İmamın aptalı kıble şaşırır
Hibe olur vatandaşın namazı
Kimi davul çalar, kimi borazan
Memlekette kalır, sahipsiz hozan
Her hırsız kendine kurar bi düzen
Seyrederiz düz ovada yazı
Onlar bayram eder, biz yas çekeriz
Beyler pasta börek, biz soğan yeriz
Zaten zerre kadar yok değerimiz
Onlar ipek giyer biz çapur bezi
Hep böyle değil mi, hal ahvalimiz
Ne zaman sayıldık vatandaştan biz
Her zaman görüldük yolunacak kaz
Biri de eğlesin yalan bu sözü
S. 169
KARA BAHTIM
Benim kahrolası kara bahtımı
Hangi kitap yazı hangi kalemnen
Tecelli mi bozuk kaderim mi bu
Yarlan konuşamadık tatlı kelamnan
Ne bağım şen oldu ne bülbül öttü
Ne çilem tükendi ne derdim bitti
Yeter artık felek cana tak etti
Eğlenmez bu yara sürme melhemnen
Bitmiyor sitemi ne gündüz gece
Var mı çaresini bilecek hoca
Benimde aklım var kendi kendimce
Bilmedim farkım benim alemnen
S.171
VATAN GENÇLERİ
Yüzyıllar boyunca özgür yaşamış
İşte o milletin gençleriyiz biz
Cenk etmiş, at binmiş, kılıç kuşanmış
İşte o milletin gençleriyiz biz
İlk sabahta bu toprağı işleyen
Bu toprağın meyvesini dişleyen
Aman dileyene can bağışlayan
İşte o milletin gençleriyiz biz
Kan döktük bu yere biz avuç avuç
Vermedik düşmana yine bir karış
Düşman susmadıkça etmeyiz barış
İşte o milletin gençleriyiz biz
Denizlere hakim olmuş durdurmuş
Savaştan kaçanı kendi öldürmüş
Gökteki kuşlara hükmün sürdürmüş
İşte o milletin gençleriyiz biz
Savaş etmiş çok kış, çok yaz, çok bahar
Göğsünü siper etmiş sırtını duvar
O milletten bu yurt bize yadigar
İşte o milletin gençleriyiz biz
Kahraman bu miller yiğittir yiğit
Mertliği saymaya yetişmez ağıt
Atamızdan bize yadigar bu yurt
İşte o millerin gençleriyiz biz
S.190
YAYLALAR
Bahar gelir çiçek çiğdem açılır
Nasıl buram buram kokar yaylalar
Hele bir de yücesine çık da gör
Gök kubbeye yakın bakar yaylalar
Eğlemiş de çok yiğitler eğlemiş
Aşıklar üstüne türkü söylemiş
Tanrı tabiata süs bahşeylemiş
Berrak sular akar yaylalar
Yel eser kayayı toprağı yalar
Koyun kuzusuna bir başka meler
Yağmur çiseleyip gökyüzü dolar
Üzerine bir sis çöker yaylalar
Hüseyin çok deyip deşme içimi
Gurbet döktü başımdaki saçımı
Göz gelende herkes çeker göçünü
Öyle boynu bükük bakar yaylalar
S.192
Ayhan Aydın’ın info sayfasından alınmıştır